نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر
2 دانشگاه خوارزمی
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
The present study was conducted to design a philosophy curriculum model for preschool children aged 3 to 5 years based on nine elements of Klein. To achieve this goal, has been used synthesis method in pattern design. The scope of research was documents in the field of philosophy for children which by purposive sampling 50 articles (25 Persian articles and 25 Latin articles) was selected. The philosophy curriculum model for children was designed based on nine elements of Klein. The findings of this study showes 13 main components of philosophy curriculum for children, which are: principles of philosophy for children, characteristics of philosophy for children, goals, attention to age, educational resources, stages of teaching philosophy, teaching methods, teacher characteristics, learning methods Learning activities, assessment methods, implications of the philosophy curriculum for the child.
کلیدواژه‌ها [English]
باباپوروجاری، مریم; میرشفیعی، زهرا; ثابت دیوشلی، حسن، خوارزمی رحمت الله آبادی، رحیم (1395)،درونی‌سازی ارزش‌های اخلاقی با محوریت آموزش فلسفه به کودکان، اولین کنفرانس بین‌المللی پژوهش‌های نوین در علوم تربیتی و روان‌شناسی و مطالعات اجتماعی در ایران، مرکز مطالعات و پژوهش‌های اسلامی، سروش حکمت مرتضوی. صص1-6.
جلیلیان، سهیلا; عظیم پور، احسان و جلیلیان، فریبا (1396) اثربخشی برنامه آموزش فلسفه به کودکان بر توسعه حل مسئله و قضاوت اخلاقی در دانش آموزان، دوفصلنامه پژوهش های تربیتی، شماره 32، صص 101-80. مجله اطلاع رسانی و کتابداری. مطالعات برنامه درسی. شماره 6، 21-50
فیشر، رابرت(1385). آموزش و تفکر. ترجمه فروغ کیان زاده. اهواز: انتشارات راشش
قائدی، یحیی (1383) بررسی مبانی نظری آموزش فلسفه به کودکان. انتشارات داوین. تهران
قائدی، یحیی (1388) برنامه درسی آموزش فلسفه به کودکان دوره راهنمایی و دبیرستان. مجله فرهنگ، 69; بهار 88; صص 100-83.
قائدی، یحیی(1389)، فیلسوفان کوچک تهران: آییژ.
قبادیان، مسلم (1394)،تأثیر برنامه فلسفه برای کودکان بر رفتار مدنی-تربیتی دانش آموزان پسر پایه نهم ناحیه یک خرم آباد. دو فصلنامه علمی اندیشه و کودک. شماره 1، 52-31
کردی، عبدالرضا (1385). تقویت تفکر مدرن و نوآوری در کلاس درس. تهران. انتشارات مطالعات خانواده. محمودی، سیروس (1398). فراتحلیل اثربخشی اجرای برنامه فلسفه برای کودکان بر مهارت های فکری دانش آموزان. دو فصلنامه علمی اندیشه و کودک. شماره 2، 221-201.
کنعانی هرندی، ستاره; نوریان، محمد؛ نوروزی، داریوش; ابایی کوپایی، محمود (1397). مدل برنامه درسی فلسفه برای کودکان بر اساس نتایج تحقیقات مرتبط. دو فصلنامه علمی اندیشه و کودک. شماره 2، 142-115
محمدی، فرزانه; کرامتی، هادی. فرزاد، ولی الله; عرب زاده، مهدی (1398) بررسی اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان در پرورش خلاقیت کودکان پیش دبستانی. دو فصلنامه علمی اندیشه و کودک. شماره 1، 236-213
محمدیان، بنتل هدایی؛ فرقدانی، آزاده (1397. اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان بر سنجش تعارض والدین و عزت نفس تحصیلی. دو فصلنامه علمی اندیشه و کودک. شماره 1، 72-53.
مرعشی، منصور; صفایی مقدم، مسعود و خزامی، پروین (1389) بررسی تأثیر اجرای برنامه آموزش فلسفه برای کودکان به روش جامعه پژوهشی بر رشد قضاوت اخلاقی دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی اهواز، دوفصلنامه علمی اندیشه و کودک، سال اول، شماره صص102-83.
نوعدوست باقری، محمد زهیر (1395). فلسفه در کلاس درس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. باقری، ک (1379). دیدگاه های نوین در فلسفه تعلیم و تربیت. تهران. انتشارات هستی
Hatami, H; Karimi, Y and Nouri, Z (2011). Investigating the effect of implementing a philosophy program for children on increasing the emotional intelligence of female students in the first grade of middle school in Shohada-e-Azadi school in the academic year of 2009-2010, two quarterly journals of Thought and Child, No 1, V(2), pp. 22-3.
Haynes, A. (2002). Children as Philosopher. London & New York: Rutledge Flamer.
Hedayati, M (2009) The effect of implementing a thinking education program called Philosophy for Children as a research community on improving self-esteem and interpersonal skills in students in grades three to five of girls 'and boys' primary schools in District Five Education in Tehran. two quarterly journals of Thought and Child, No 2, V (3). pp35-52.
Hobbs, A. (2018). “Philosophy and the Good Life.” Journal of Philosophy in Schools. No 5. pp 20– 37.
Montes, M & Maria, E. (2001). Juchitande los ninos, Abstract in OAPC.
Murris, K. (2016). The Philosophy for Children curriculum: Resisting ‘teacher proof’texts and the formation of the ideal philosopher child. Studies in Philosophy and Education, 35(1),63-78.
Naji, S; Majid, H, Iraqi, L (2018). Two Scientific Quarterly of Thought and Child. No. 1, PP 30-1.
Page, H and Mukherjee, T (2007) Philosophy for children in transition: problems and prospects, International Journal of Lifelong Education, 33:4, pp 560-562.
Page, D & Mukherjee, A. (2007). Promoting Critical thinking skills by using negotiation exercises.CopyrightHeldrefpublications.Pg251.
Sezer, R. (2008). Integration of critical thinking skills into elementary school teacher education courses in mathematics. Education.128(3), pg.349.proquesteducationjournals.
Qaedi, Y (2007). A Study of Theoretical Institutions of Philosophy Curriculum for Children from the Perspective of Rational Philosophers.
Rashtchi, M; Kevanfar, A (2009). Theoretical foundations of community exploration as a method of teaching philosophy to children, Culture Quarterly, Philosophy for Children and Adolescents, No. 69. pp. 58-39.
Safaei Moghadam, M (1998). Program for teaching philosophy to children. Journal of Humanities. No. 26 and 27. pp. 182-162.
Sajjadian Jagharq, N; Qaedi, Y; Amiri, M (2015). Designing a curriculum for teaching philosophy to Iranian children in the first grade of elementary school, Quarterly Journal of Research in the Philosophy of Education. No 1, V (1), pp. 80-63.
Sarmadi, M; Rezaei, M, Rouhanifar, A (2019). The effect of teaching philosophy to children on knowledge, sensitivity and environmental concern of seventh grade high school students. Two Scientific Quarterly of Thought and Child. No. 1, 173-149
Sharp, A. M. (2003). Graduate philosophy for children courses. NJ: Montclair state university, Institute for the Advancement of philosophy for children. Retrieved August 18,2010
Siddiqui, N., S. Gorard, and B. H. See. (2017). Non‐cognitive Outcomes of Philosophy for Children. Durham: Durham Research Online.
Tabatabai, Z; Mousavi, M (2011). Investigating the effect of philosophy program for children on questioning and critical thinking of students in the third to fifth grades of Alavi primary school in Varamin, bi-monthly journal of thinking and child, No 2, V (1), pp. 73-9.
Tajbakhsh, F. (2008). Pathology of Philosophy and child plan. www.pac.org.ir
Tricky.S. (2006). Effects of p4c in 100 primary school. Educational research, No.1.pp 38-57.
Trozop, A, Polan, H (2010). Teaching philosophy along with the story. Translated by Mohammad Mehdi Saatchi, Information Wisdom and Knowledge. Fifth year. No. 3, 17-20
Worley, P. (2016). Philosophy and children. The Philosophers' Magazine, No (72), 119-120.
)